Stan nieruchomości
Zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomości przez stan nieruchomości należy rozumieć przede wszystkim:
- stan zagospodarowania;
- stan prawny;
- stan techniczno-użytkowy;
- stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej;
- stan otoczenia nieruchomości, w tym wielkość, charakter i stopień zurbanizowania miejscowości, w której nieruchomość jest położona.
Uwzględniany w procesie wyceny stan nieruchomości obejmuje zespół cech prawnych i techniczno-użytkowych wycenianej nieruchomości. Ponadto uwzględnia cechy związane z lokalizacją przedmiotu wyceny.
Stan zagospodarowania
Przez stan zagospodarowania nieruchomości rozumie się rodzaj obiektu budowlanego (budynku, budowli, obiektu małej architektury posadowionego na terenie szacowanej nieruchomości gruntowej). Funkcja/sposób utrzymania obiektu budowlanego. Ponadto w opisie stanu zagospodarowania nie powinno zabraknąć informacji o urządzeniach budowlanych (tj. związanych z obiektem budowlanym) zlokalizowanych na terenie szacowanej nieruchomości (m.in. ogrodzeniach, placach postojowych) oraz nasadzeniach.
Stan prawny
Obejmuje ogół wszystkich praw przysługujących różnym podmiotom do nieruchomości oraz ostrzeżeń o zgłoszonych roszczeniach w sprawach nabycia takich praw. Ustalany jest na podstawie analizy dokumentów, które zostały sporządzone dla danej nieruchomości i z których wynikają przysługujące do nieruchomości prawa i roszczenia.
Przedmiotem badania rzeczoznawcy winny być przede wszystkim księgi wieczyste. Ponadto dokumenty generowane z rejestru publicznego jakim jest ewidencja gruntów i budynków. Ale również oświadczenia i dokumenty od właściciela nieruchomości, decyzje administracyjne. Księgi wieczyste są jawne, wglądu do nich można dokonać na oficjalnej stronie rządowej po wpisaniu indywidualnego numeru księgi. Należy jednak pamiętać iż nie wszystkie ograniczone prawa rzeczowe oraz prawa zobowiązaniowe wymagają ujawniona w księdze wieczystej.
Stan techniczno-użytkowy
Jako parametry działki wymienić należy: wielkość, kształt, ukształtowanie powierzchni, zagospodarowanie, ogrodzenie. Parametrami obiektu budowlanego są natomiast: technologia wykonania, materiał z jakiego jest wykonany, wielkość (w przypadku budynków – ilość kondygnacji, powierzchnia zabudowy, powierzchnia użytkowa). Ponadto wiek, stan techniczny obiektu budowlanego oraz stopień zużycia: technicznego, funkcjonalnego, środowiskowego. Ponadto w przypadku domu w budowie należy także opisać stan zaawansowania robót budowlanych.
Stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej
Obejmuje dostęp do urządzeń infrastruktury technicznej – wybudowanych pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń: wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych oraz do drogi. Dostęp do drogi publicznej może być bezpośredni, poprzez ustanowienie służebności gruntowej (ograniczonego prawa rzeczowego), poprzez udział w drodze wewnętrznej.
Stan otoczenia nieruchomości
Położenie ogólne – wielkość miejscowości, w której znajduje się szacowana nieruchomość, liczba mieszkańców, stopień zurbanizowania. Położenie szczegółowe – bezpośrednie otoczenie nieruchomości wycenianej. Rodzaj zabudowy, orientacyjny okres budowy, dostęp do komunikacji, dostęp do infrastruktury socjalno-bytowej. Ponadto odległość przedmiotu wyceny od ważniejszych ośrodków miejskich, punktów komunikacyjnych, punktów i ośrodków usługowych. W przypadku braku zabudowy przeznaczenie terenów niezabudowanych w planie lub studium.