Świadectwo charakterystyki energetycznej

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku/części budynku

Wzór świadectwa charakterystyki energetycznej znajduje się w załączniku do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej.

Co zawiera świadectwo charakterystyki energetycznej?

Na stronie tytułowej świadectwa znajduje się jego numer. Poniżej wyszczególnione są podstawowe informacje oraz zdjęcie budynku lub jego części. Dalej widnieje rodzaj budynku i jego przeznaczenie, adres oraz rok oddania do użytkowania. Ponadto metoda wyznaczania charakterystyki energetycznej, pow. pomieszczeń o regulowanej temp. powietrza, pow. użytkowa. Wskazana jest stacja meteorologiczna, według której danych wyznaczana jest charakterystyka energetyczna. W świadectwie podaje się również datę jego ważności.

W dalszej części świadectwa znajduje się ocena charakterystyki energetycznej budynku lub jego części opisana za pomocą wskaźników charakterystyki energetycznej.

Wskaźniki charakterystyki energetycznej

energia użytkowa EU

Wskaźnik rocznego zapotrzebowania na energię użytkową EU.
Jest to energia, którą zużyłby budynek lub część budynku gdyby wszystkie systemy techniczne były sprawne w 100%.
Wskaźnik EU świadczy o jakości izolacji budynku i wydajności urządzeń grzewczych. Im mniejsza wartość wskaźnika, tym mniej ciepła tracimy przez przegrody zewnętrzne budynku. Tym samym lepsza jest szczelność budynku a zastosowane systemy ogrzewania i wentylacji są efektywniejsze.
Energia użytkowa (EU):

• W przypadku ogrzewania budynku lub części budynku – energia przenoszona z budynku lub części budynku do jego/jej otoczenia przez przenikanie lub z powietrzem wentylacyjnym, pomniejszona o zyski ciepła.
• W przypadku chłodzenia budynku lub części budynku – zyski ciepła pomniejszone o energię przenoszoną z budynku lub części budynku do jego/jej otoczenia przez przenikanie lub z powietrzem wentylacyjnym.
• W przypadku przygotowania ciepłej wody użytkowej – energia przenoszona z budynku lub części budynku do jego/jej otoczenia ze ściekami.

Energia końcowa EK

Wskaźnik rocznego zapotrzebowana na energię końcową EK.
Energia końcowa (EK) – energia dostarczona do budynku lub części budynku (np. z sieci gazowej lub elektrycznej) dla systemów technicznych.
Wskaźnik ten określa roczną ilość energii potrzebnej do ogrzewania, przygotowania ciepłej wody użytkowej, wentylacji mechanicznej, klimatyzacji, itp. w przeliczeniu na 1 m² powierzchni, którą należy kupić i za którą trzeba zapłacić.
Energia końcowa uwzględnia ponadto ewentualne straty poniesione w wytwarzaniu oraz przesyłaniu ciepła wewnątrz całego budynku lub jego części.
Na wysokość tego wskaźnika wpływa przede wszystkim sprawność źródła ciepła.

Nieodnawialna energia pierwotna EP

Wskaźnik rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną EP.
Wskaźnik określa ilość energii niezbędnej do pokrycia zapotrzebowania na jego ogrzewanie, klimatyzację i wentylację mechaniczną oraz przygotowanie ciepłej wody użytkowej dla osób go zamieszkujących.
Zgodnie z obowiązującymi od stycznia 2021 WT – w przypadku domów jednorodzinnych wskaźnik EP nie może być większy niż 70 kWh/(m²·rok). Dotyczy to zarówno projektowanych nowych budynków, jak i przebudowywanych. Natomiast dla części budynków (lokali) nie ma wymaganego wskaźnika EP.
Im mniejsza wartość wskaźnika EP tym budynek jest bardziej energooszczędny.
Wyżej opisane wskaźniki: EU, EK, EP wyraża się w kWh/(m²·rok).
Energia pierwotna (EP) – energia pozyskiwana bezpośrednio z zasobów naturalnych (odnawialnych i nieodnawialnych):

• nieodnawialna – energia zawarta w kopalnych surowcach energetycznych, która nie została poddana procesowi konwersji lub transformacji. Przykłady: energia ze spalania węgla, gazu.
• odnawialna – energia uzyskana z odnawialnego źródła energii. Przykłady: energia wiatru, geotermii.

Pozostałe wskaźniki

• Jednostkowa wielkość emisji CO₂.
• Udział odnawialnych źródeł energii w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową.

W dalszej części świadectwa znajduje się tabela, w której zamieszczone są informacje dot. rodzajów nośników energii. Dalej znajdują się informacje dot. zużycia energii do ogrzewania, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia oraz oświetlenia.

Na drugiej stronie zamieszcza się podstawowe parametry techniczno-użytkowe budynku lub jego części. M.in.: liczbę kondygnacji, kubaturę, podział powierzchni użytkowej, temp. wewn. w zależności od stref ogrzewanych, rodzaj konstrukcji budynku. Ponadto wsp. przenikania ciepła poszczególnych przegród „U” wraz z ich opisem. Opis systemu ogrzewania, systemu przygotowania ciepłej wody użytkowej, systemu chłodzenia, wentylacji, systemu wbudowanej instalacji oświetlenia.

Następnie podaje się wartości podstawowych wskaźników: EU, EK i EP w rozbiciu na poszczególne systemy techniczne. Na końcu świadectwa znajdują się zalecenia dotyczące poprawy efektywności energetycznej budynku lub jego części.